Dat dit een lange dag zou worden, wist ik van tevoren, maar dat ik ruim 11 uur in Otwock zou doorbrengen, had ik niet verwacht. Er is dan ook een hoop werk verricht. 's Morgens had ik niet de indruk dat de geplande werkzaamheden konden worden voltooid, ook omdat het vanaf een uur of 8 tot 11 nonstop regende. Na het storten van puin (zodat vrachtwagens dichter bij de bouwplaats konden komen) is begonnen met het afgraven van de kleigrond.
Even over 10 kwam de eerste lading zand. Erg bijzonder zand! Volgens de chauffeur is het zand uit de Wisła, maar ik geloof hem niet. Volgens mij komt het uit de Maas.
Het zand wordt door de graafmachine dieper de kavel ingedrukt en vervolgens zorgvuldig aangestampt. Let ook op het water dat nog altijd op de kleigrond blijft staan. Het overschot aan water is tijdens de werkzaamheden weggepompt. Gelukkig ligt er vlakbij de kavel een put van de riolering en alhoewel het niet mag... ach, de dingen die niet mogen, zijn altijd het leukst!
Tijdens het graven en opvullen wordt continu in de gaten gehouden wat de diepte is van de grond t.o.v. de vloerhoogte van de buurman. Volgens het project moet de bodem van de opgevulde afgraving 1,65 meter lager liggen dan de vloer bij de buren. Als alles dan goed gaat, komt onze vloer op hetzelfde niveau te liggen.
Rond 15:00 uur begint het er op te lijken dat het werk vandaag afkomt. Beetje bij beetje verdwijnt de kleibodem uit zicht en kijken we naar een goed aangestampte zandlaag.
Twee uur later is dit het resultaat (we zijn er bijna, ...):
Dan moet de bulldozer zich nog even uit de afgraving tillen...
Het eindresultaat:
Eindelijk naar huis! Uhh, nee, niet dus. Telefoon van de landmeter. Morgen schikt niet zo, kan het ook vandaag nog? Jahoor, waarom ook niet.
De grond is nu dus voorzien van oranje geverfde paaltjes. Morgenochtend weten we dus precies waar we kunnen beginnen met het gieten van de betonnen werkvloer. Dit had eigenlijk ook vandaag moeten gebeuren, maar dat bleek toch net even een brug te ver voor op één dag.
