De bouwwereld is net een mijnenveld. Je moet bij elke stap extreem voorzichtig zijn omdat je anders enkele ribben uit je lijf verliest of iemand je een poot uitdraait. Als je je als naïeve buitenlander op dit mijnenveld begeeft, is dit risico uiteraard vele malen groter. En al ben je je nóg zo bewust van deze (voor velen vanzelfsprekende) waarheden - wanneer de confrontatie volgt, is deze nog altijd pijnlijk.
Omdat mijn kavel nogal modderig was, hadden de wat grotere auto's enorme problemen om bestellingen af te leveren. Er moest dus snel grind gestort worden en wanneer er iets snel moet gebeuren, gaat het vaak al snel mis. Dan blijkt enkele dagen later zomaar dat het grind tweemaal zoveel kost als gangbaar, een conclusie die ik kon trekken na wat prijsvergelijkingen die ik wegens de tijdsdruk niet kon doen vóór ik het grind bestelde.
Helaas waren er afgelopen week meer frustraties. De aannemer vroeg mij of ik zand kon bestellen om het niveau binnen de fundering met zo'n 10 tot 15 centimeter op te hogen. Zo gezegd, zo gedaan. Het zand werd gestort en vervolgens even aangedikt met een zandstamper. Bij het gebruik van zo'n machine wordt het zand naar beneden gestampt en komt de lucht die tussen de korrels zit naar boven... tenzij er geen lucht tussen de korrels zit maar water...
Vrijdagmiddag moest ik constateren dat de bovenkant van de zandlaag veranderd was in een zompige laag modder, met name in de garage. Daar kan uiteraard geen vloer op gelegd worden, deze zou binnen de kortste keren kromtrekken of barsten. Blijkbaar heeft het pompen een week eerder onvoldoende gewerkt. Het effect leek weliswaar fantastisch. Het bovenste deel van het zand was mooi droog, maar de zandstamper maakte daar een bruut einde aan.
Na een halve dag geluisterd te hebben naar 4 verschillende adviezen, was het tijd voor een drastisch besluit. De vorige eigenaar van de kavel regelde ad hoc een graafmachine en amper een uur later stond ik oog in oog met de funderingsplaat (welke ik eigenlijk nooit meer had willen zien). De fundering bestaat uit 3 delen (huiskamer + keuken, hal + trap, garage + wc) en elk deel is nu voorzien van een gat tot aan de funderingsplaat. Indien de wetten der natuurkunde kloppen (en waarom zouden ze niet kloppen), zou het overtollige water uit het zand naar deze gaten moeten stromen. Dan zou het slechts een kwestie zijn van wegscheppen.
Gisterochtend bleek dat de wetten der natuurkunde inderdaad klopten. Het water stond zó hoog dat ik er amper met m'n laarzen in kon staan zonder natte sokken te krijgen. Moedig ging ik aan de slag met een emmer en reeds vijf minuten later had ik in de gaten dat er geen beginnen aan was. De pomp waarvan ik verwachtte dat hij zo'n 300 - 400 złoty zou kosten, kostte 69 złoty (plus 40 złoty voor de bijbehorende slang). Vanochtend, terwijl een massa brave burgers zich naar de kerk begaf, de tweede poging. Een geslaagde poging, totdat ik het voor elkaar kreeg de zekering bij de buurman te laten klappen. Toen was ik alsnog veroordeeld tot de emmer.
Na 3 uur fysieke arbeid waren alle gaten nagenoeg leeg. Het plan is nu om morgenochtend te kijken of er nog veel water uit het zand is gekomen. Is dit niet het geval, dan kan de loodgieter alsnog de afvoerpijpen aanleggen. Vervolgens kunnen de gaten weer opgevuld worden met een groot deel van het oorspronkelijke zand (we hadden even enorme twijfels over de kwaliteit van dit zand, maar nadat het wat gedroogd was, bleek het toch in orde) waarna de betonnen ondervloer gestort kan worden. Wanneer dit gedaan is, kunnen we stellen dat een groot en lang voortslepend probleem eindelijk is opgelost.
Zijn dit alle veranderingen?
Nee. De belangrijkste moet nog komen.
De ervaringen van de afgelopen dagen hebben mij bovenal bewust gemaakt van het feit dat je bijzonder sterk in je schoenen moet staan omdat er anders continu over je heen gelopen wordt. Neem de aannemer die werk aflevert van sublieme kwaliteit. Hij maakt wel eens een foutje, maar doet dan niet moeilijk en corrigeert het gewoon. Maar een contract ondertekenen? Welnee, dat vindt hij niet nodig. Hij kan ook wel bouwen zonder papierwerk. En op vrijdag komt hij naar me toe voor wat geld omdat hij z'n jongens moet betalen. "Maar hoeveel gaat de constructiefase me eigenlijk kosten?" Ja, daar moeten we het nog maar eens over hebben. Met andere woorden: Dat zie je wel als het klaar is. Het leven zit vol met verrassingen, toch?
Een investeerder die dit soort dingen laat gebeuren, wordt al snel niet serieus genomen. Vanaf nu ben ik dan ook een andere investeerder geworden - althans: dat is de bedoeling. Ik heb de aannemer laten weten dat wanneer hij volgende week terugkomt er eerst een contract wordt ondertekend met daarin een totaalbedrag aan kosten voor de constructiefase. Wil hij niet ondertekenen, dan nemen we afscheid van elkaar. Ik hoorde wat gemompel aan de andere kant van de lijn, maar hij lijkt akkoord te gaan. En waarom zou hij dat ook eigenlijk niet willen?
Volgende week op dit weblog meer informatie over hoe het gegaan is met mijn "metamorfose"!
Als ik dit lees vraag ik mij af of er wel een bodemonderzoek heeft plaatsgevonden voor aanvang van de bouw. uit een dergelijk onderzoek kan bv naar voren komen hoe het zit met het grondwaterpeil en in hoeverre er maatregelen ten aanzien van de fundering nodig zijn met in het uiterste geval heien.
BeantwoordenVerwijderenBorenbas,
BeantwoordenVerwijderenEen bodemonderzoek heeft wel degelijk plaatsgevonden en dankzij dat onderzoek weet ik dat de grondwatersituatie op dit terrein een drama is. En tja, had ik dat geweten voordat ik de kavel zou gaan kopen...
Het water wat je ziet is echter geen grondwater. Het ondergrondse deel van ons huis bestaat uit een dikke gewapende funderingsplaat van waterdicht beton en goed geïsoleerde funderingsmuren. Het is dus een enorme badkuip die anderhalf jaar lang onafgedekt is geweest. Kortom: neerslag.