8.47: Goed en slecht nieuws

Het was de bedoeling dat ik zaterdagochtend samen met Emil aan de slag ging - hij beneden een stukje vloer, ik boven een stukje vloer. Met eerdere ervaringen vers in mijn geheugen stuurde ik hem rond een uur of 9 een sms ("Wakker worden!") om te voorkomen dat hij wederom pas om 13 uur aan zou komen. Een half uur later belde hij op: "Ik heb goed en slecht nieuws."

Uiteraard was het slechte nieuws dat hij niet komt. Hij moest 's middags met zijn hoogzwangere vrouw naar het ziekenhuis om onderzoeksresultaten op te halen, dus helaas haalde hij het niet om naar Otwock te komen. "Maar Emil, wat is het goede nieuws dan?"

Naar eigen zeggen heeft Emil in de nacht van vrijdag op zaterdag tot 2 uur doorgewerkt zodat hij zonder schaamtegevoel zaterdag weg kon blijven. De keukenvloer ligt er dus in. Ik had er bijna een vreugdedansje op willen maken, maar heb dat toch maar niet gedaan omdat de vloer dan opnieuw gelegd kan worden. Toen Emil op woensdag op bezoek kwam om zijn werk in de hal te inspecteren, bleek de lijm (een extra dikke laag om er voor te zorgen dat de tegels op dezelfde hoogte lagen als in de huiskamer) nog niet droog te zijn. Ik rekende hier op donderdag niet op en liep zonder na te denken naar binnen - gelukkig zonder vervelende consequenties.

Even later meldde de timmerman zich met alle onderdelen voor de trap. Dit geheel gaat op dinsdag en woensdag gemonteerd worden. Er werd nog even flink door hem gevloekt toen hij zag dat hij een detail van de eerste trede over het hoofd gezien had waardoor hij 's middags - in plaats van naar zijn volgende klant - terug naar zijn werkplaats mocht om dit onderdeel te corrigeren.

Terwijl de timmerman alles uitlaadde en controleerde, behandelde zijn hulp de trap alvast met een grondmiddel zodat de lijm aanstaande dinsdag beter hecht. Met name het traliewerk voor bovenaan de trap ziet er op dit moment niet helemaal uit zoals ik het in gedachten had, maar wie weet... we wachten rustig af tot het gemonteerd is.