Keuze huis (3)

Na een periode van 37 dagen stilte, is er gelukkig weer iets te melden. Op dinsdag 11 november schreef ik over de eindeloos lijkende zoektocht naar het droomhuis wat op onze kavel zou moeten verrijzen. Op zondag 28 december waren we iets dichter bij ons doel, maar uiteindelijk werd het toch niet het energiezuinige huis “München” van het architectenechtpaar Lipiński. Het uiterlijk van het huis was toch niet helemaal wat we voor ogen hadden maar het grootste probleem was de breedte van de woning. Om de woning "passend" te maken voor onze kavel moest er zodanig “gesneden” worden in de woning dat er van het originele concept van de architect weinig overbleef. Ook de begrote bouwkosten van 650.000 złoty werkten wat afschrikwekkend, ook al was dat een zgn. pod klucz bedrag, dus voor een woning die kant-en-klaar bewoonbaar is. Dit betekent overigens niet dat ik mijn eis dat de woning energiezuinig moet zijn, ga verloochenen! Ik kom in een latere bijdrage terug op energiezuinigheid en aanverwante onderwerpen.

Tijdens een bezoek aan de relatief nieuwe Empik in Biała Podlaska afgelopen weekeinde kon ik het niet laten. Nog een catalogus gekocht. Ik had er nog niet genoeg, toch? Uiteindelijk kregen we hier geen spijt van, want waar ik al lange tijd op hoopte, gebeurde. We zagen een huis waar we allebei onmiddellijk meer dan tevreden over waren. Het huis ziet er met een tweeledig dak en zonder onnodige dakkapellen simpel uit, wat (in tegenstelling tot wat velen zullen denken) volgens mij een voordeel is: goedkoper om te bouwen én energiezuiniger. Ook hebben we allebei de indruk dat het pand beter ingepast kan worden in de directe omgeving en vanzelfsprekend past het huis op de beschikbare grond - de vereiste breedte van de kavel is 19,99 m, waar wij 20 m hebben.

Nou, genoeg gekletst. Zie hier... Wolkje (Chmurka).


Volgens de omschrijving van de architect hebben we te maken met een schilderachtig huis voor een familie van 5 personen met een duidelijke functionele indeling, gerealiseerd door alles bij het ontwerpen simpel te houden. Het ongecompliceerde uiterlijk is een pluspunt van het huis. Dat zeg ik!


De begane grond is ruim en voldoet aan alle eisen die wij in het verleden stelden. De salon (tegenwoordig mag dat geen huiskamer meer heten) is duidelijk verdeeld in een eet- en ontspanningsgedeelte. Natuurlijk behoort een haard tot de mogelijkheden. Sterker nog: door toevoeging van een aparte schoorsteen kan ook het achterterras voorzien worden van een haard. Er is een ruime keuken met een ruime voorraadkast (enorm handig!) en naast de wc vinden we nog een aparte ruimte, die volgens het originele plan bedoeld is als stookkamer. Aangezien wij het ontwerp van het huis zeer graag verrijken met een kelder, ligt het voor de hand dat de stookkamer een niveau lager komt, dus de huidige ruimte wordt ongetwijfeld waskamer of gewoon een ordinair opberghok.


En zo ziet de bovenverdieping er uit, alhoewel ik verwacht dat hier nog het een en ander aan zal gaan veranderen. Zoals de omschrijving al stelt is het huis bedoeld voor een 5 personen tellend gezin en aangezien ik al geen idee heb of we ooit een eerste kind krijgen, lijkt 4 slaapkamers mij tamelijk overdreven. Eén kamer wordt dan ook ingericht als werkkamer annex kantoor, een andere kamer als gastenkamer en daarnaast kan “onze” slaapkamer vergroot worden ten koste van de kamer ernaast. Het restant daarvan kan dan ingericht worden als ruime garderobe. Het is maar een gedachtenkronkel en het is goed mogelijk dat de architect met andere goede ideeën komt.

Nee, we veranderen niet meer van keuze. Eén dezer dagen bestel ik het project - ik weet alleen nog niet zeker of het de originele versie of de zgn. spiegelversie wordt. De kans is groot dat het de spiegelversie wordt: onze slaapkamer zou dan op het oosten komen (de zon dus vroeg weg op warme dagen), evenals de eethoek op de begane grond (zonnetje tijdens het ontbijt, kaarsen bij het diner?) en het terras op het zuidwesten, waar het in de zomer dus iets langer licht blijft.

Gedurende lange tijd dacht ik dat deze stap (keuze: welk huis?) de lastigste stap is. Misschien onterecht, daar zal ik in de toekomst snel genoeg achter komen. De stap is nu echter wel gezet en dat voelt als een opluchting.