Blauw en geel

1.632 YTONG-blokken (24 x 20 x 60 cm, buitenmuren)
675 SILKA-blokken (24 x 20 x 33 cm, dragende binnenmuren)
630 SILKA-blokken (12 x 20 x 33 cm, scheidingsmuren)

Oftewel: 56 pallets met muurelementen, want aangezien het een totaal ander materiaal is als steen, noem ik het liever geen stenen. De rest van de bestelling (160 pakken en 140 rollen glaswol voor de isolatie van buitenmuren en dak) wordt na 1 januari geleverd. Het geheel wordt uit veiligheidsoverwegingen tijdelijk opgeslagen bij de groothandel.

Het overheidsprogramma voor individuele woningbouw (teruggaaf van het verschil tussen het hoge en lage BTW-tarief op diverse bouwmaterialen) loopt op 31 december van dit jaar af en dus wilde ik hier graag nog even van profiteren. Omdat de eerste tranche van het nieuwe krediet naar alle waarschijnlijkheid eind januari 2014 pas wordt uitbetaald, zat er dus niets anders op dan eigen middelen te investeren in producten waarvan we nu al weten dat we ze nodig hebben (en die ruimschoots van tevoren gekocht kunnen worden), want de enkele duizenden złoty's die we dankzij deze transactie terug kunnen krijgen zijn genoeg voor bijv. een gratis schoorsteen of een stuk keuken.

De bouw zal in de lente van 2014 beginnen. Alhoewel het nu prachtig weer is (je zou spontaan willen beginnen met bouwen) is het risico te groot dat er halverwege de bouw ineens een vorstperiode aanbreekt met alle mogelijke gevolgen van dien. Daarnaast zijn de dagen nu erg kort en aangezien de aannemer zo'n 100 km van de bouwplaats woont, zou het redelijk zonde van zijn tijd zijn om nu te werken.

Er zijn echter nog voldoende formaliteiten om te regelen, dus zo stil als vorig jaar... zal het hier niet meer worden.

0.34: Noodrem

Hoera, het hypotheekcontract is ondertekend!

Nee, vanzelfsprekend betekent dat niet dat ik er ben. Voor de daadwerkelijke uitbetaling van de eerste tranche (het "in werking stellen van het krediet") moet - zoals ik al schreef - eerst aan een lijst met voorwaarden worden voldaan.

Eén van de belangrijkere voorwaarden heeft uiteraard alles te maken met het eerste hypotheekkrediet, waar ik in 2008 de bouwkavel van kocht. De som van het schuldsaldo en het bedrag van de eerste tranche mag van de bank niet hoger zijn dan de waarde van het onroerend goed dat dient als onderpand, wat betekent dat ik eerst met een flinke zak geld over de brug moet komen.

In Polen mogen de trotse eigenaren van een (hypotheek)krediet in vreemde valuta sinds ruim twee jaar aflossen in de valuta van het krediet. Voorheen bestond er geen andere mogelijkheid dan poolse złoty's te storten, waar de bank vervolgens tegen hun eigen (over het algemeen redelijk hoge) wisselkoers franken van kocht, welke vervolgens werden afgeboekt tegen het schuldsaldo. Nu mag iedereen zijn franken elders kopen, bijvoorbeeld bij een (virtueel) wisselkantoor met betere koersen, en deze franken naar de bank brengen. De bank mag deze franken vervolgens niet wijzigen.

Het bovenstaande is een wat versimpelde weergave van de werkelijkheid, omdat hier (hoe kan het ook anders) wel wat bureaucratie aan vooraf gaat. Het kredietcontract moet in de meeste gevallen gewijzigd worden, wat tijdrovend is en over het algemeen ook enkele honderden złoty's kost. Ik vond de potentiële winst van nog geen 20 złoty per maand dan ook nooit verleidelijk genoeg om de nodige stappen te zetten.

Maar ja... als dat (eenmalige) verschil in verband met de bovengenoemde zak geld ineens oploopt tot enkele duizenden złoty's... tja, dat is zonde (en ontzettend stom) om te laten liggen. De noodrem dus. Ja, ditmaal was ik het eens zelf en niet de bank of één of andere overheidsinstelling. Dominika waarschuwde me nog: "Besef je wel dat dat betekent dat uitbetaling van de eerste tranche op 31 december niet meer haalbaar is!"

Ja, en? Wat maakt dat uit? Ik zie de bouw toch niet beginnen voor de lente...

0.33: Nog een keertje...

...om het af te leren.

Het lijkt er op dat er eindelijk schot in de zaak zit. Voorheen was ik vaker optimistisch, hetgeen meestal gevolgd werd door een flinke afstraffing, maar... zonder optimisme komen we in het leven nergens.

Vandaag was het weer eens tijd voor een dagje bureaucratie. Het positieve besluit van de bank bevat namelijk (zoals altijd) een lijst met voorwaarden waaraan voldaan moet worden voordat de eerste tranche van het krediet kan worden uitbetaald. Zo moet er een actueel taxatierapport worden overlegd en actueel betekent voor taxatierapporten "niet ouder dan 1 jaar". Laat mijn taxatierapport nu net 1 jaar en 2 weken oud zijn...

Ook moet de bank een actueel uittreksel uit het grondregister hebben. In dit geval betekent dat dat het document niet ouder dan 3 maanden mag zijn... en ook daar zit ik net overheen. Kortom: met de papierwinkel heb ik echt domme pech, want alles mag dus weer opnieuw aangevraagd (en betaald) worden. Stel je namelijk eens voor dat de bouwkavel sinds augustus van vorm veranderd is en opeens niet meer rechthoekig is?

Districtsautoriteiten, rechtbank, notaris, belastingdienst, sociale verzekering, taxateur, bank... en dat allemaal op één dag. Nu ben ik moe, welterusten.

EN DE BANK ZEI "JA"!!!

Maar dat zei de bank op vrijdag 2 augustus toch al?

Ja, dat klopt, maar voordat de benodigde handtekeningen op een hypotheekcontract staan, kan er veel gebeuren. Zoals een familielid dat 1 dag voor ondertekening van gedachten verandert en opeens toch niet akkoord gaat met een tijdelijke hypotheek als extra zekerheid voor de bank. Ik denk dat het weinig zin heeft om uit te leggen waar dit precies over gaat, hoofdzaak is dat ik - tegen alle verwachtingen in - niet kon voldoen aan de voorwaarden die gesteld werden in het (positieve) besluit van de bank.

Gelukkig diende zich al snel een andere oplossing aan.

Kan het besluit van de bank dan aangepast worden? Nee, helaas, dat zou te gemakkelijk zijn... en dus mocht ik het hele circus nogmaals doorlopen. Met succes. Een winterslaap zit er dit jaar dan ook niet in voor mij.

0.32: Rechthoek

Inmiddels heb ik het document dat bewijst dat onze kavel, net als 3 jaar geleden, nog steeds rechthoekig is en nog steeds aan dezelfde straat ligt. De taxatie waar we nog op wachten, ontvang ik hopelijk begin volgende week.

0.31: Nog wat papierwerk

Het zal inmiddels niemand meer verbazen dat de weg van een positief besluit naar de uitbetaling van de eerste tranche van het krediet voorzien is van nog een aantal obstakels. Gelukkig zijn dit obstakels die te nemen zijn en bovendien heb ik nu zekerheid dat ik de eindstreep ook ga halen. Een goede reden om weer terug te keren naar de genummerde teksten. :)

Vandaag ben ik naar Otwock geweest voor één van de drie nog ontbrekende documenten, een wyrys z mapy ewidencyjnej, oftewel (vrij vertaald) een aftekening of fragment van de officiële landkaart van de districtsautoriteiten. Ik kan het vermoedelijk op vrijdag ophalen.

Op dit document staat niet veel meer dan een schets van onze kavel, de oppervlakte en de gebruiksbestemming. De bank heeft dit document uiteraard allang, niet op de laatste plaats voor het eerste (reeds lopende) krediet, maar stel je voor... de vorm van je kavel zou toch maar eens zomaar veranderen! Het document mag dan ook niet ouder zijn dan 3 maanden. Omdat het document 120 złoty kost, heb ik eerder tegen de bank gezegd: "Prima, ik regel dat document, maar wel pas op het moment dat ik zekerheid heb over het krediet." Blijkbaar kon de bank zich vinden in deze denkwijze, want in het besluit over mijn krediet staat o.a. dit document genoemd als voorwaarde voor ondertekening van het kredietcontract.

Een ander vereist document waar ik óók mee gewacht heb tot ik zekerheid had, is het taxatierapport voor de kavel in Biała Podlaska (eigendom van familie Asia) welke als extra onderpand gaat dienen voor het tweede krediet. Kosten: 500 złoty. Dit document heb ik hopelijk begin volgende week.

Van de bouwopzichter ontving ik vandaag alvast het bouwjournaal met daarin de notities over de tot nu toe verrichte bouwwerkzaamheden. Conclusie: bouwopzichters hebben een nog verschrikkelijker handschrift dan (huis)artsen.

Op dit moment kan ik niet veel meer doen dan wachten. Ondertussen ben ik op zoek naar hulp bij het plaatsen van de afvoerpijpen onder de toekomstige vloer. Wanneer dit gedaan is, kan er een laag beton gestort worden - wel zo handig voor wanneer het bouwvolk weer terugkomt...

EN DE BANK ZEI "JA"!!!

Deze tekst eindigt met goed nieuws. Ben je héél nieuwsgierig? Scroll dan verder naar de laatste paragraaf. :-)

En inderdaad, omdat het idee om gedurende 15 jaar een huis te bouwen me niet echt optimaal lijkt, ben ik begonnen om de nodige procedures op te starten. Er is nog veel te doen, maar ik heb een voorgevoel dat het op deze weblog niet meer zo stil gaat worden als het afgelopen jaar.

Op woensdag 20 april 2011 schreef ik in een artikel over de Nederlandse hypotheekrenteaftrek en het Poolse programma "Rodzina na Swoim" over mijn eerste poging om een tweede hypotheekkrediet te krijgen zodat we in staat zouden zijn om een huis te bouwen op het door ons gekochte perceel. Al spoedig bleek dat het niet de laatste poging was. Op zondag 22 mei riep ik nog enthousiast in het Fries dat de bouw binnenkort zou beginnen. Het nodige papierwerk volgde en op dinsdag 28 juni begon de (eerste) feitelijke slag om het (tweede) hypotheekkrediet, een slag die nagenoeg de hele zomer duurde en op vrijdag 4 november 2011 eindigde in een nederlaag.

Omdat de bouwvergunning die we in oktober 2009 ontvingen een geldigheid heeft van 3 jaar (dat wil zeggen: binnen 3 jaar moet begonnen worden met de bouw en nadat de bouw begonnen is, mag deze niet langer stilgelegd worden dan 3 jaar) moesten we in 2012 beginnen met de feitelijke bouw. Deze wettelijke eis is overigens eenvoudig te omzeilen (net als driekwart van de overige Poolse wetgeving) dus misschien gebruikte ik het als smoes om naar mijzelf te rechtvaardigen dat ik eindelijk iets wilde zien gebeuren op onze kavel in Otwock. De voornaamste reden waarom de bank mijn verzoek uit 2011 afwees, was het enorme verschil tussen de actuele waarde van het onroerend goed in Otwock en het saldo van de hypotheekschuld. De oorzaak van dit probleem heb ik eerder toegelicht. Wat kun je dan beter doen dan investeren, zodat de waarde van het onroerend goed stijgt?

Zo gezegd, zo gedaan. Op vrijdag 1 juni 2012 werden de eerste stappen gezet. Zoals bij de meeste soortgelijke investeringen moest ook ik beginnen met grondwerkzaamheden, een etappe die je met gemak een 25.000 tot 30.000 złoty lichter maakt. Op dinsdag 19 juni 2012 werd de hele machine met een aantal telefoontjes in gang gezet. Nieuwe paaltjes, een graafmachine, een grotere graafmachine, veel zand en drie landmeters en zeven kilo spijkers... waarna het tijd is voor het échte werk! Beton, staal, meer staal, nog meer staal, kortom: heel veel staal. En 60 kuub beton. Vervolgens de hoogte in (of de diepte uit, afhankelijk van hoe je het bekijkt). De muren werden zorgvuldig ingepakt als bescherming tegen water en koude. Het enige wat er nu nog moest gebeuren, is het geheel opvullen met een enorme hoeveelheid zand. En dan is het even afgelopen. Het enige wat resteert, is het deprimerende gevoel: zojuist een ton uitgegeven (weliswaar in złoty's, maar toch) en wat zie je? Een paar muurtjes die uit de grond steken...

Tijdens de bouw van de fundering liep ook een tweede aanvraag voor een hypotheekkrediet, maar ook deze aanvraag liep vast op de nodige problemen. De moed zonk me in de schoenen en ik begon zwarte scenario's te zien... wat als ik dat tweede krediet gewoon niet zou krijgen? Zit ik daar met een zinloze fundering, betaal ik elke maand een (eerste) krediet af voor een grote zandbak...

In juni 2013 diende ik wederom een aanvraag in voor een tweede hypotheekkrediet. De situatie was inmiddels weer veranderd: de fundering lag er al (ik had dus minder geld nodig), de waarde van het onroerend goed in Otwock was gestegen (alhoewel het perceel zelf minder waard was dan 2 jaar eerder) en bovendien had ik dankzij mijn lieve ouders een eigen inleg tot mijn beschikking. Aan de ene kant had ik dan ook het idee dat de bank geen enkele inhoudelijke reden meer had om wederom "nee" te zeggen, maar ja... banken blijven banken. Vorige maand schreef ik over nieuwe bureaucratische dieptepunten. Afgelopen maandag kwam er een stortvloed aan mailtjes achteraan omdat de analisten met een hoop vragen zaten.

En vandaag... vandaag volgde het telefoontje van pani Dominika. "De centrale heeft me laten weten dat een positief besluit is genomen over je aanvraag, het tweede hypotheekkrediet wordt toegekend."

Zinloze bureaucratie

Het zat er natuurlijk aan te komen. Mail van de bank: "De analist kan het document dat je gestuurd hebt over de status van ul. Jaśminowa niet accepteren. Gelieve een uittreksel uit het grondregister of kadaster te overleggen." Ik heb een kwade mail teruggestuurd, maar helpen doet het toch niet... en ik heb geen zin om te foeteren tegen de dame die zich écht voor mij inzet. Contactgegevens van de DROL die dit soort flauwekul verzint, krijg ik toch niet. Morgenochtend dus maar weer naar Otwock rijden, want - een stukje Poolse realiteit - we zullen je het leven zo lastig mogelijk maken, waar we maar kunnen.

Op mijn vraag of ik meteen ook maar een verklaring van goed gedrag van mijn toekomstige buren moet overleggen, heb ik helaas geen antwoord gekregen.

Ordnung muss sein!

Afgelopen dinsdag belde Cezary (hierna te noemen: Czarek, spreek uit als Tjarek) met de mededeling dat hij zo vrij is geweest om de mannen van zijn graafmachine het werk op onze kavel af te laten maken. Prima, weer een hoofdpijn minder. Vandaag ter plaatse geweest om te zien hoe het er nu uitziet en zowaar... het ziet er ineens allemaal een stuk netter uit. Er ligt nog wat grond achter Sławek's perceel, maar hij heeft gezegd dat hij dit zelf op laat ruimen omdat het onzin is daar nog apart een grondverzetbedrijf voor te laten komen (en hij heeft toch nog de nodige zaken op z'n lijstje staan).

Ik heb geprobeerd vanuit de hal een panoramafoto te maken (klik voor vergroting).

Gisteren heb ik weer een e-mail van de bank ontvangen. Tot op zekere hoogte is dat altijd goed nieuws, want dat betekent dat er iemand aan het werk is met mijn dossier. Na dit bericht ben ik echter wederom gesterkt in mijn overtuiging dat banken in Polen bureaucratischer zijn dan overheidsinstellingen. "De analist die uw dossier behandelt heeft gevraagd om een uittreksel uit het grondregister of het kadaster van de kavel waar ul. Jaśminowa op ligt (dus niet jullie kavel) als bewijs dat dit geen particuliere weg is." Pardon??? Ten eerste krijg ik een dergelijk document niet (ik ben geen (mede-)eigenaar of belanghebbende), ten tweede zijn er veel eenvoudigere manieren om dit te bevestigen (bijv. met de "Vergunning voor aanleg inrit aan een openbare weg" - openbaar, dus niet particulier), ten derde is dit al bevestigd door de taxateur (de bank heeft het rapport evenals voornoemde vergunning) en ten vierde... wat maakt het in godsnaam uit van wie die weg is???

Zucht. Rustig blijven ademhalen.

Binnenkort wil ik, wat er ook gebeurt (of niet gebeurt) tussen de bank en mij, de ondergrondse afvoerpijpen aan laten leggen en vervolgens een laag beton van een centimeter of 10 laten storten. De ondervloer is dan klaar, waarna ik geen onkruid meer hoef te trekken in de keuken en de wc.

Nog meer grondwerkzaamheden

Gisteren ben ik nog even in Otwock geweest om met Sławek, de andere buurman, te overleggen over een plan van aanpak. Een groot deel van de grond afkomstig uit onze afgraving ligt namelijk nog altijd op het achterste deel van zijn kavel en aangezien ook hij een enorme behoefte heeft aan een omheining (zie mijn opmerking hierover in mijn vorige bijdrage) wordt het op prijs gesteld als ik de overtollige grond nu toch laat weghalen. De bedoeling is dus om het nog een week of 2 te laten drogen (als de weergoden zo vriendelijk zouden willen zijn om geen roet in het eten te gooien) en dan de graafmachine weer aan te laten rukken.

Ondertussen is een groot deel van de sloot langs ul. Jaśminowa al klaar.

Er zaten zeven kikkertjes...

De tijd vliegt. We horen het zo vaak, we zeggen het zo vaak... en soms zijn er van die momenten dat we ons beseffen dat het nog waar is ook. Inmiddels is het alweer juli. Overdag zonnig, lekker (maar niet idioot) warm - kortom: perfect weer om te bouwen. Maar ja, daar heeft de bank natuurlijk maling aan en daarom gebeurt er op ons perceel dan ook nog altijd niets. Nou ja, bijna niets dan...

Afgelopen zaterdagmiddag belde Cezary, de buurman van het huis waar in de winter hard aan gewerkt werd. Hij wilde een omheining plaatsen (Polen kunnen niet zonder omheining!) en omdat de kans groot is dat die niet netjes zou blijven staan, rekening houdend met het hoogteverschil tussen zijn en ons perceel, wilde hij de grond van ons perceel ophogen. Een strook van twee meter breed langs de toekomstige omheining zou voldoende zijn. "Prima, maar waarom maar twee meter? Als je toch een graafmachine laat komen, kun je ook wel meteen de hele kavel ophogen, zodat we (als het goed is) van het grootste waterprobleem verlost zijn. Over de financiën hebben we het wel." Zo gezegd, zo gedaan. Vandaag kon ik over de helft van onze kavel lopen...

Naast dit kleinigheidje is er echter ook een wonder gebeurd. Op 7 juni 2009 schreef ik o.a. over plannen van de gemeente om een sloot aan te leggen tussen de diverse kavels in dit gebied. Ooit was er een sloot, maar deze is gedempt en het water zal toch écht ergens naar toe moeten. Gedurende lange tijd leek het er op dat we voorlopig naar de sloot konden fluiten omdat de gemeente Otwock hier geen financiële middelen voor had, totdat...

Een mooie verrassing. Er is 1 bewoner die steen en been klaagt, omdat hij van mening is dat zijn kavel nu kleiner wordt (die schijnt niet te snappen dat de sloot zelf een aparte kavel is, die niet van hem is) maar al met al is er sprake van enorme vooruitgang.

Dat er iemand op eigen houtje een tweede sloot aan het graven is (aan de achterkant van onze kavel, aan ul. Małwy) vind ik dan weer een minder geslaagd plan. Cezary is hier behoorlijk nijdig over, want hij wil natuurlijk dat zijn twee-onder-één-kap van beide zijden bereikbaar blijft. Zelf weet ik op dit moment nog niet of dit voor ons een gunstige ontwikkeling is of niet. Voordat ik een besluit neem of ik hier iets tegen doe, wil ik me hier eerst verder in verdiepen.

De fundering houdt het ondertussen goed. Het isolatiemateriaal laat hier en daar los van de funderingsmuur, maar ik geloof niet dat dat in een later stadium niet te herstellen is. Volgens de bouwopzichter van Cezary is onze fundering goed aangelegd, maar is het niet gunstig als het geheel nog een jaar zo blijft liggen. Dit kan leiden tot barsten in de funderingsmuren, waardoor de draagkracht van het geheel daalt. Tja, bouwen we verder of niet? Over dit onderwerp weet ik dus nog altijd niets. Ik heb wederom een aanvraag ingediend bij de bank. Zelf wist ik al niet meer de hoeveelste aanvraag het is, maar volgens pani Dominika van Eurobank is het de derde keer. Nou, driemaal is scheepsrecht dan maar??

Buurman heeft haast?

"Wat nou winterstop? Ik ben toch zeker geen mietje..."
Ik neem aan dat de buurman zoiets gedacht moet hebben.

Vergelijk onderstaande foto's met die van de vorige bijdrage.

Overigens hebben we hier te maken met een uiterst interessante situatie, die voor de buren nog wel eens bijzonder pijnlijk zou kunnen worden. Wat is het geval? Het bouwwerk dat momenteel verrijst op de kavel naast die van ons, is volgens mij in strijd met het maximale bebouwingspercentage dat is vastgelegd in de bouwvoorwaarden die zijn afgegeven door de gemeente Otwock. Volgens dit document mag maximaal 30% van de grond bebouwd worden. Ik moet toegeven dat ik er geen meetlat naast heb gelegd, maar de foto's doen mij vermoeden dat dit percentage aanzienlijk wordt overschreden.

Via overbuurman Darek en zijn vrouw Basia ben ik te weten gekomen dat er een vereniging is opgericht voor (toekomstige) bewoners van Otwock Jabłonna. De directe aanleiding is de wateroverlast waar dit gebied de helft van het jaar mee te maken heeft. Samen sta je nu eenmaal sterker dan wanneer je in je eentje moet vechten tegen de Poolse bureaucratie.

15 cm

Uit verveling ben ik vandaag maar weer eens naar Otwock gereden, wat nog helemaal niet zo makkelijk bleek dan je in eerste instantie zou denken. Na een paar weken vorst heeft de dooi ingezet, wat (traditioneel in Polen) catastrofale gevolgen heeft voor de wegen. Terwijl er in Warschau hier en daar een gat in sommige wegen zit, is rijden in Otwock momenteel... een uitdaging. Ik durf zelfs te stellen dat ul. Jaśminowa momenteel de beste straat van Otwock is.

Tijdens de inwijding van de fundering in september 2012 was onze rechterbuurman klaar met zijn fundering. Blijkbaar heeft hij hier voor de winter nog een begane grond op gebouwd. Onderstaande foto's laten zien dat zijn huis (of huizen - het is een twee-onder-één-kap) in de lengte van de kavel staat, een kwartslag gedraaid dus ten op zichte van ons huis.

Omdat ook deze buurman zijn kavel vorig jaar heeft opgehoogd, hebben wij wederom het laagste stukje grond. Het gevolg laat zich raden, zeker in februari: 15 cm water rondom de hele fundering.

Bij de notaris (2)

Hee, psst! Niet schrikken hoor, maar ik moet de winterslaap van dit weblog even onderbreken.

De hele geschiedenis rondom Mała Holandia begon bij de notaris. Vandaag waren we (Asia en ik) wederom op bezoek bij notaris Barbara Wójcik. En vandaag, 1.547 dagen na het ondertekenen van de notariële akte als gevolg waarvan Asia eigenaresse werd van een bouwkavel aan ul. Jaśminowa in Otwock, is dit eigendom over ons verdeeld. Eindelijk ben ik mede-eigenaar. Eindelijk kan ik met recht zeggen dat het ónze kavel is met ónze fundering en waar (hopelijk dit jaar) óns huis op zal worden gebouwd.

Maar waarom duurde dit ook alweer zo lang?

Toen Polen lid werd van de Europese Unie, bestonden er angsten dat buitenlanders (met name Duitsers) in rap tempo de goedkope Poolse landbouwgrond op zouden kopen. Het land heeft daarom een overgangsregeling bedongen, die stelt dat buitenlanders gedurende 12 jaar vanaf de toetreding (dus tot 1 mei 2016) een speciale toestemming nodig hebben van het Ministerie van Binnenlandse Zaken om onroerend goed te kopen dat is geclassificeerd als landbouwgrond.

Uiteraard kon ik tijdens de aankoop in 2008 een verzoek indienen voor deze toestemming, maar omdat dat vermoedelijk betekend zou hebben dat de transactie niet doorging (de verkopende partij had weinig zin om te wachten op deze bureaucratische procedure) hebben we gekozen voor een andere route. Asia kocht de kavel en nadat de bouwwerkzaamheden waren begonnen, zijn we een procedure gestart om de classificatie van de grond om te zetten van landbouwgrond naar bouwgrond. Normaal gesproken gebeurt dit automatisch na het voltooien van de bouw, maar de procedures bieden ook de mogelijkheid om dit te regelen na aanvang van de bouw. Aangezien onze kavel (he, wat voelt dat heerlijk om te schrijven) sinds eind oktober 2012 geen landbouwgrond meer is, kon ik nu probleemloos mede-eigenaar worden.

Nu weer verder met de winterslaap.
Gelukkig Nieuwjaar!